Twig - Emeline Depas
La brindille évoque une fragilité, un chatouillement mais pas seulement.
Pour certains le pissenlit est une mauvaise herbe, un mort vivant dans la nature; pourtant ici il est humanisé, illuminé, sacralisé. C’est l’inconscient qui parle.
Dans ‘Twig’, Emeline Depas articule des toiles et des objets. Les toiles aussi électriques que dialectiques. L’une est végétale, l’autre est animale - comme viscérale et chapeautées de cornes. L’extérieur versus les en- trailles.
Le coeur de l’espace est habité par un nid, refuge hybride - par sa composition plurielle. Dans l’ex- position il est d’ailleurs possible de trouver toutes formes de nid, chaleureux, hybride, inversé.
La force du corpus d’oeuvres repose sur la dialectique qui s’opère entre un visuel tantôt candide puis agres- sif, entre une évocation tantôt naturelle puis organique.
De twijg roept een zekere breekbaarheid op, het kietelt maar niet enkel dat.
Sommigen zeggen dat de paardenbloem een onkruid is, een stergeval in de wildernis. Maar hier wordt hij gehumaniseerd, verlicht, heilig. Het is een onderbewustzijn dat spreekt.
In ‘Twig’ toon Emeline Depas schilderijen en objecten. Schilderijen even elektrisch als dialectisch. Het ene plantaardig, het andere dierlijk - diepgeworteld en met hoorns.
De buitenkant versus de darmen.
Het hart van de ruimte wordt bewoond door een nest, een hybride toevluchtsoord - veelvoudig in zijn sa- menstelling. In de tentoonstelling is er de mogelijkheid om verschillende vormen van nesten te vinden, warm, hybride, binnenstebuiten.
De kracht van het werk zit in een dialectiek die schippert tussen een openhartige en agressieve beeldentaal, tussen een evocatie eerst natuurlijk dan organisch.
The twig evokes a fragility, a tickle but not only.
For some the dandelion is a weed, a dead living in nature; yet here it is humanized, illuminated, sacralized. It is the unconscious speaking.
In 'Twig', Emeline Depas articulates canvases and objects. The paintings are as electric as dialectical. One is vegetal, the other is animal - visceral and horned.
The outer versus the guts.
The heart of space is inhabited by a nest, a hybrid shelter - by its plural composition. Actually in the exhibi- tion it is possible to find all forms of nest, warm, complex, inverted.
The strength of the works relies on the dialectic that takes place between a visual either candid or aggressive, between an evocation now natural and then organic.
-
Milena Oldfield
Komplot is supported by Fédération Wallonie Bruxelles, COCOF and VGC.
Photos (c) Kristien Daem
