NL:
De kunstenaars die werden uitgenodigd om deel te nemen aan de tentoonstelling LIVING ROOM raken ieder –doorheen hun intieme gevoelsleven- aan de idee ‘woning’. Ieder werk draagt bij tot het creëeren van een leefruimte zonder hierbij op een mimetische wijze een coherent interieur te reproduceren.
Sinds de jaren 60, is de huiselijke ruimte door meerdere kunstenaars gebruikt om op een kritische wijze onze samenleving te beschouwen, als metafoor voor intimiteit of als middel om de tentoonstellingsruimte in vraag te stellen. In de video Semiotics of the kitchen (1974) heeft Martha Rosler met humor het beeld van de vrouw in haar ‘huiselijke’ sfeer bespeeld. We kunnen eveneens het werk van Hélio Oiticica aanhalen die het model van woonplaats heeft gebruikt om voorbij het museale aspect van het presenteren van kunstwerken te raken. De eerste film van Chantal Akerman Saute ma ville (1968) spreekt over de hokjes en blokjes van comfort die tot waanzin leidt. Sinds de jaren 80, werkt Vito Acconci met huisraad om net de invloed dat die huis-raad op het individu uitoefent te vatten.
LIVING ROOM is een leefruimte waar men kan gaan zitten om te lezen, te kijken en te luisteren naar wat kunstenaars er hebben achtergelat-en. Brengt de video van Martha Rosler ons in het universum van huis-houdelijke, dan voert Jean-Philippe Convert met zijn bijdrage De la part d’Arnaud (2002) me op een reis naar daar waar zijn broer ons brengt, aan de rand van de zee.
Een zomerse reis is wat Nurse ons aanbiedt. Ze stuurt ons postkaartjes die we aan het raam ophangen, in afwachting tot zijn terugkomst. Nathalie Mertens bezoekt ons vaker om haar beelden van verscheidene objecten die zich verplaatsen op te hangen om ons te vertellen wat haar overkomen is tussen haar twee performances, aan het begin en het einde van de tentoonstelling. Terwijl Erik Nerinckx een keukentafel neerzet. Een keukentafel die meer lijkt te verbergen –en te bergen - dan je bij een eerste oogopslag zou denken. Vera Weigerber werkt met het perspectief en tracht deze terug te koppelen naar de fysieke realiteit. Tot slot onderzoekt Wendy Van Wynsberghe doormiddel van een geluidsinstallatie objecten die deel uitmaken van ons alledaagse doen en laten.
FR:
Les artistes invités à participer à l’exposition LIVING ROOM abordent l’idée d’habitation à travers leur expérience intime. Chaque pièce contribue à créer un espace de vie sans pour autant reproduire de manière mimétique un intérieur cohérent.
Depuis les années soixante, l’espace domestique a été utilisé par de nombreux artistes comme sujet de critique de la société, comme métaphore de l’intimité ou comme moyen de bouleverser l’espace d’exposition. Martha Rosler dont on peut voir la vidéo Semiotics of the kitchen (1974) a travaillé avec humour l’image de la femme dans l’environnement domestique. On peut citer également le travail d’Hélio Oiticica qui a repris le modèle de l’habitation pour dépasser la vision muséale de la présentation des œuvres d’art. Le premier film de Chantal Akerman Saute ma ville (1968) parle de cette aliénation du confort qui mène à la folie. Depuis les années 80, Vito Acconci travaille le mobilier dans le sens d’une prise de conscience de son influence sur l’individu.
LIVING ROOM est une pièce à vivre où l’on peut s’installer pour lire, regarder et écouter ce que les artistes y ont laissé. Si la vidéo de Martha Rosler nous fait entrer dans l’univers ménager, celle de Jean-Philippe Convert De la part d’Arnaud (2002) nous fait voyager là où son frère nous mène, en bord de mer. Le voyage estival est également ce que nous propose Nurse qui nous envoie des cartes postales que l’on colle aux vitres en attendant son retour. Nathalie Mertens nous visite un peu plus souvent pour accrocher ses images d’objets qui se déplacent dans l’espace et nous raconter par messages écrits ce qui lui arrive, entre ses deux performances, au début et à la fin de l’exposition. Alors qu’Erik Nerinckx a déposé une table qui fait illusion comme les images en perspective de Vera Weisgerber. Enfin, Wendy Van Wynsberghe investit des objets de notre quotidien au moyen d’une installation sonore.
Cette exposition s'inspire du livre Espèces d'espaces de Georges Perrec.
Nathalie Mertens: magnets sur panneau, détail
Nurse, cartes postales
Vera Weisgerber: photos